Wie ben ik?

Mijn naam is Veerle Wauters (°1975).

In 2003 startte ik mijn praktijk als psychotherapeute.

Van jongs af aan wist ik dat ik een sociaal beroep zou doen. Ik vond het evident dat ik iets zou doen waarmee ik anderen kon helpen. Geneeskunde stond lang bovenaan mijn lijstje, daarna dacht ik effe aan muziektherapie, maar uiteindelijk koos ik voor orthopedagogiek aan de KULeuven.

Ik heb genoten van de opleiding, de vele nieuwe kennis die ons werd aangeboden, maar ik miste het praktische en sociaal-emotionele aspect. De nadruk lag op het studeren van boeken en veel minder op het ontwikkelen van een goede houding of een juiste instelling.
Ik zat daarnaast met veel vragen: wie ben ik, hoe ben ik geworden tot wie ik ben, wat heb ik meegekregen van thuis, welke invloed hebben vrienden gehad, welke mogelijkheden heb ik in mij,…? Zo kwam ik terecht bij Willy Colebrants, psychotherapeut in Mechelen. Hij gaf me kaders en inzichten waarbinnen ik kon denken en zoeken. Hij leerde me dat ik meer was dan het denkende hoofd. Ik kreeg meer contact met mijn gevoel.

Enkele jaren na mijn afstuderen aan de KULeuven begon ik de opleiding Transpersoonlijke Psychotherapie. Deze opleiding opende een nieuwe wereld voor mij. Ik kwam in contact met mijn intuïtie, mijn creativiteit en steeds meer met de stilte en de vreugdevolle kern in mezelf.

In 2003 begon ik mijn praktijk als psychotherapeute in bijberoep. Deze heb ik gecombineerd met heel uiteenlopende halftijdse jobs in loondienst. Ik ben langs verschillende voorzieningen, het onderwijs en bedrijven gepasseerd. Ik leerde veel mensen kennen, ontwikkelde verschillende aspecten van mezelf en werd een rijker persoon.
Al deze ervaring mag ik inzetten in mijn werk binnen Jugo.

Aanvankelijk werkte ik in mijn praktijk alleen met kinderen. Doorheen de jaren heb ik mijn werkveld uitgebreid waardoor ik nu geniet van de variatie in leeftijden waar ik mee te maken krijg; ik richt me tot kinderen vanaf 8 jaar, tieners, adolescenten en volwassenen.

Op vlak van zingeving en spiritualiteit ben ik altijd een zoeker geweest. Ik neem graag die diepere laag erbij, om de wijsheid en het verwonderlijke dat daar te vinden is. Ik heb vele wegen uitgeprobeerd en sinds 2017 heb ik mijn plekje gevonden binnen het Tibetaans Boeddhisme, meer specifiek binnen Dzogchen (mijn belangrijkste leraar is Alan Wallace). Ook hieruit haal ik bijzonder veel inspiratie voor mijn werk als psychotherapeute. Zo heb ik me hier sterk kunnen trainen in mindfulness en meditatie en kreeg ik een heel helder kader aangeboden rond de complexiteit van onze geest en ons gedrag.

Als psychotherapeut ben je nooit ‘af’. Er is altijd weer iets om bij te leren, zowel over jezelf als over de menselijke eigenheid in het algemeen. Je kan nooit àlles weten en dus loop je wel eens vast in je werk en weet je niet zo goed hoe je iemand nog kan helpen. Daarnaast staat de wetenschap niet stil en duiken er geregeld interessante nieuwe methodieken en inzichten op.
Vandaar dat ik me blijf bijscholen en lid ben van een supervisiegroep.
Ik ben ook lid van de Vlaamse Vereniging van Orthopedagogen (VVO).

Ik ben erkend als klinisch orthopedagoog. Mijn visumnummer is: 295663